Guðirnir koma enn að ofan!

Guðrnir koma enn að ofan.  Í formi hávaðabelgja sem nefnast flugvélar. Menn bukka sig og beygja má segja fyrir þessum óþolandi hávaðaskrímslum-ennþá. Ég átti frábæran dag á Háskólatúninu um daginn -LATABÆJARHLAUPIÐ var þar og ég hljóp auðvitað í kapp við börnin og svo var setið í sólinni og spjallað áreitnislaust nema það var þyrludjöfull sem sveimaði stundum yfir og hékk í loftinu fyrir ofan skarann.  Mér leist ekkert á þetta.  Í fyrsta lagi eru þyrlur alltaf að farast, detta niður á það sem fyrir verður.  Í öðru lagi þá var af þessu dómadags hávaði. Fólkið kinkaði kolli og brosti:  þetta er örugglega sjónvarpið öskruðu menn hver á annann jafnvel stoltir.  Þeir sem voru eins innstilltir og ég áttu ekki um annað að velja en að dylja gremju sína og vonast eftir að ef hún dytti þá dytti hún á einhverja aðra!!

Fólk ber sem sagt mikla virðingu fyrir hávaða úr lofti. Örugglega gamall genetískur arfur frá því að guðirnir komu og fóru loftleiðis.  Kyrr sumardagur er rofinn á korters fresti um gjörvallt Suðurland frá Ingólfshöfða að Keflavík og stöðugar rákir eru á himninum.  Af hverju getur þessi þotuumferð frá Evrópu ekki verið svolítið útifyrir.  Kunna menn ekki að meta kyrrðina. Óttast hana kannski.  Tengja hana fásinni og einangrun. Datt þetta í hug þegar ég var að lesa um mótmælin gegn stækkun Heatrow flugvallar í London.  Hélt fyrst að þetta væru bara þvermóðskufull mótmæli þverhausa. En málið er að nýju lendingarleiðirnar og flugtaksleiðirnar liggja yfir hýbýli tugþúsunda.  Og fólk er bara farið að láta í sér heyra.  Lætur ekki allt yfir sig ganga.