Í Úkraínu

Ég átti því láni að fagna að kynnast aðeins Úkraínsku samfélagi fyrir ca. sex mánuðum. Það var á þeim tíma þegar fjölmennar mótmælastöður voru með eða móti forsetanum Viktor Yushchenko og  með eða móti forsætisráðherranum Viktor Yanukovych. Það var auðfundin spenna í lofti. 

Það vakti samt athygli okkar hvað allir voru rólegir.  Við hittum fjölmargar opinberar nefndir og yfirheyrðum um mannréttindamál og aldrei urðum við vör við ágreining eftir því hvort fólk var hliðhollt hinum eða þessum hvorki á fundum eða eftir fundi.  Þó gaf umfjöllunarefnið oft á tíðum fullt tilefni til slíks og pólitískur hiti greinilega umtalsverður. Opinberir aðilar í Úkraínu –fagfólk. 

Á gangstéttum voru mílulangar mótmælastöður.  Fylgismenn forsætiráðherrans  bláhvítir, forsetans  orange litaðir. Þar var sama upp á teningnum, rósemi miðað við aðstæður. Enginn virtist æsa sig.  Allir vissu enda að mótmælendur fengju greitt fyrir mótmælastöður. Þúsundum saman streymdu þeir til Kiev.  Menn forsætisráðherrans úr austur héruðunum fjölmennari, hinir einnig drjúgir. Leigubísstjórar létu sér þetta í léttu rúmi liggja. Fræddu okkur brosandi á því hver taxtinn væri í mótmælastöðunum. Inná milli voru þó leigubíslstjórar sem töluðu af ákafa lengur en þeir keyrðu. 

Forsetinn vill snúa sér í vestur.  Forsætisráðherrann í austur. Þeir eru þó aðeins andlit tveggja andstæðra viðhorfa. Staðan er flókin. Í austur Úkraínu tala flestir rússnesku. Öfugt er því farið í vesturhlutanum. Meirihluti þingmanna notar rússnesku.  Gríðarlega margir Úkraínumenn vilja vestrænt frelsi. Eiga sér þann draum að Úkraína gangi í EB og NATO. Þjóðin er hins vegar í margvíslegum tengslum við Rússa sem drottnuðu yfir Sovétlýðveldinu. Fleirri tala rússnesku en úkraínsku Rússneskir fjárfestar eru áberandi. Menningarleg tengsl eru mikil. Einnig vafasöm menningarleg tengsl. Þannig koma nýnasistar frá Moskvu í hópum á afmælisdegi Hitlers og ógna útlendingum í Kiev. 

Af fréttum má ráða að enn um sinn mæti stál stáli í úkraínsku samfélagi.  Og þó að forsetaaflið  verði ofan á er ekki auðvelt að draga þetta þjóðfélag mikið  í vestur. Tengslin austur eru það sterk.

Þrátt fyrir óvissuna streyma erlendir fjárfestar til Kíev. Í forsetahótelinu þar sem við gistum hittum við t.d. Svía, Dani og Breta sem voru að þefa uppi fjárfestingartækifæri. 

Á leiðinni heim spurði ég sjálfan mig:  Hvar eru Íslendingarnir. Í Kiev og Úkraínu eru gífurleg tækifæri. Og þrátt fyrir mikla spennu virðist samfélagið virka ágætlega.

Athugasemdir

[Glúmur Gylfason (IP-tala skráð) 1.10.2007 kl. 21:31]

Launuð mótmælastaða kvað ekki vera óþekkt hér heldur. Láglaunastarf samt. Mest eða eingöngu útlendingar að mótmæla verkum sem aðrir útlendingar vinna - sumir segja: Á of lágum launum fyrir landann.