Um vináttuna

 Í ,,Lysis” samræðum Plató um vináttuna segir Sókrates að meðan ,,sumir meti mest  fína hesta, hunda, auð og heiður meti hann innilega vináttu meira en bestu dýr veraldar, meira en allt persneskt gull, meira en sjálfa kórónu einvaldsins”. Fyrir Aristótelesi er vináttan forsenda lífsins ,,....fyrir utan visku hefur maðurinn ekki þegið neitt betra úr hendi hinna ódauðlegu guða” segir Laelius í ,,De Amitica” Cicero´s.  Gríska arfleifðin færir okkur vináttu Oreste og Pylates.  Þeir voru leikfélagar í æsku, hétu því sem ungir menn, að unna hvor öðrum meira en lífinu sjálfu. Pylates sýndi að þetta voru meira en orðin tóm. Þegar Orestes var dæmdur til dauða lýsti hann því yfir að hann væri Orestes.  Frægasta vinaparið í grískum bókmenntum er Achilles og Patroculus.  Þeir námu saman í æsku, hlupu saman og börðust saman.  Sorg Achillesar eftir að félagi hans var veginn var takmarkalaus. Eftir dauða Achillesar var aska þeirra hrærð saman.  Höfundur Njálu, sem er ein af íslensku hetjusögunum, sýnir djúpan skilning á vináttu þegar hann lætur hetjuna Gunnar segja. ,,Góðar eru gjafir þínar en meira virði er þó vinátta þín.” Hugsuðir allra tíma hafa hugleitt vináttuna.  Stundum er vináttan í tísku, stundum geldur hún fordóma í garð samkynhneigða.  Hjá flestum er vináttan einn af þessum sjálfsögðu þáttum í lífinu sem maður tekur ekki eftir fyrr en hún súrnar.  Það er með vináttu eins og vatn. Þú drekkur það og svo lengi sem vatnið er hreint nýturðu þess án þess að hugsa mikið út í það.

Athugasemdir

[Sigþrúður Harðardóttir, 3.5.2008 kl. 23:58]

Hélt í upphafi lestrar að þú værir að fara að tala um ,,Lýsis" samræður þær sem fram fara þessa dagana í bæjarfélaginu okkar. Þær eru þó ekki á þessum nótum vináttunnar sem um getur í pistlinum.

Takk fyrir fróðlegt innlegg. Héðan voru að fara úr húsi nokkrir kærir vinir og það er rétt sem þú segir, allt of sjaldan hugsar maður um hve mikils virði vinirnir eru manni.

[Svanfríður Guðrún Gísladóttir, 5.5.2008 kl. 06:39]

Já gaman er að fá gjafir,en  ,,sönn vinátta"er gulli betri !Og  þó að eitthvað beri í milli, þá er sá maður með meiru sem leitar sátta.  Við þurfum að huga betur að fyrirgefningunni,það mætti hugsa betur út í það! En þetta var gott innlegg í daginn hjá þér séra Baldur .KV. Svanfríður