Jón Sveinsson -in memoriam-

Ég kunni alltaf vel við Jón Sveinsson og taldi hann til vina minna.  Hann var skemmtilegur, óhefðbundinn, uppátækjasamur, glettinn eða stríðinn myndi maður segja en um leið græskulaus og vildi öllum vel.  Ég kynntist honum mest í bridsheimum.  Makker hans var Árni Stefánsson hótelsstjóri.  Þetta voru þrumukallar, spiluðu vínarkerfið.  Ungir galgopar með flott kerfi settust með látum en yfirgáfu borðið oftar en ekki sneyptir og steiktir.  Jón og Árni voru nefnilega iðulega meðal efstu manna og alltaf í hópi bestu manna líka á Austurlandsmótum í brids sem voru mjög sterk mót og eru kannski enn.  Mér finnst að þeir hafi orðið Austurlandsmeistarar en vil ekki fullyrða um það.

Eitt sinn fór ég með Jóni og tengdasyni hans Grétari í fótboltaferð til Liverpool og Manchester.  Jón var poolari.  Ég man enn og mun alltaf muna þegar hann var að tala við Bretana um McManaman sem var aðalastjarnan þá. Í Liverpool vorum við ræstir út vegna sprengjuhótunar í gegnum hóteleldhúsið og máttum dorma í hliðargötu meðan leitað var að sprengju sem aldrei fannst. Þetta var á viðsjárverðum tímum. Þetta var skemmtileg ferð. Við vorum ekkert blankir og sáum öll bestu liðin spila alla bestu leikina.

Jón var virtur útgerðarmaður, gerði út Gissur hvíta með félögum sínum, formaður Útvegsmannafélags Hornafjarðar ef ég man rétt og varð síðari árin trillukarl.  Ekta maður, vinnusamur, heiðarlegur maður sem létti manni lund, greip í mann, sagði einhvern djöfulinn og hló svo sínum bjarta hlátri. Ég þakka kynnin og sendi góðar kveðjur til Sigríðar konu hans og Röggu, Axels, Sveinbjargar og þeirra fólks.